demin de pisuvarda gördüğüm üzre erkeğim lan ben!
buna şu an şaşırıyor oluşum ise geçen senelere kıyasla tavırlarımda bir kibarlaşma gözlemlememden kaynaklanıyor. bir erkek olarak çeşitli zamanlarda vücudumun değişik deliklerinden yüksek seste değişik sesler çıkarma ritüellerini de yaptığımı zannediyordum. fekat bunlardan iğrenen bir sevgilim var ve mesela geğirirken eskiden hey maşallah tepkileri alırken şimdi ıpıssss gibi sesler çıkarıyorum.
tamam arabalardan veya ülkemizde futbol anlamına gelen ama dünyada başka renk ve şekilde toplarla da icra edilebilen spor isimli faliyetlerden de anlamıyorum ve bu ülke genelinde bütün erkeklerde var olan ilgi odakları.
lakin babam evde küfretmese de benim de küfür repertuarım gayet geniş. sahneye son çıksam sabaha kadar küfredebilirim yani. hatta hayatımda maça gitmemiş biri olarak bir tribün adamdan daha fazla ve daha hızlı küfredebilirim (böyle kompanse etmeye çalışıyorum eksiğimi). millet direksiyon başında ana avrat düz giderken ben arabaya binmeden bir sürü laf edebiliyorum hatta (o derece). ama küfretmiyorum...
neden?
etrafımda yaşıtlarımdan çok büyükler olduğu için mi? hayır...
sevgili küfretmiyo mu? evet
ben niye tutuyorum kendimi?
demem o ki ben eskiden istanbul taşaklarımın altında diye yaşarken bugün henüz çarpmadığım insanlara bile pardon derken buluyorum kendimi. durduk yere o kadar kibarlaştım ki otobüste ayakta dururken bile birilerine yer vermeye çalışıyorum.
nerden çıktı bu uyanış kısmına gelince...
uzun süredir sevgilimin insanlarla konuşmanı çok beğeniyorum gibi pohpohlamaları batıyordu. tamam eskiden okumayı bitirdiğim gazeteyi koltukta bırakıp kalkardım ama artık yanımda oturanlara ister misiniz gibi sorular soruyorum (ki gereksiz adam zaten ben kalkınca akbaba gibi atlayacak gazetenin üstüne). şirin geliyor dendiğinde o davranışı tekrarlamaya meyilliyiz tamam da. lan köpekleri de böyle eğitiyoruz? afferimler falan?
ittim eyvallah da kanişe ne zaman döndüm lan?
yaa
işte böyle
demin atmden para çektikten sonra makinaya teşekkürler diyince danketti.
oha felan oldum yaağneee
şimdi pınar gerilme yiğidim aslansın gaplansın dese gene lan lun diye konuşmalar önce nın mım sonra mırmıra dönücek biliyorum
"yedi cihanın korkusu, uzağın yakının hakimi, raz bey evreni titreten sesiyle kükredi!
-aaaa yürüsenize ayol şimdi düşüp bayılıcam ha"
nın mım mım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder